سپیده سر می زند
موعود من وقتی می آید که غنچه های عشق، که شعله های روشنایی، که خرمن سپیده میان ظلمتکده دل ها روییده باشد.
موعود من وقتی می آید که یاقوت های اشک روی گونه های من ضیافتی بی پایان برپا کرده باشند.
موعود من وقتی می آید که دلها همه آبی شود و خون عشق در شریانها جاری گردد و خوشه های زندگی در دشتهای خشک به رویش نشیند؛ آنگاه برهوت ها بَدَل به برکه های روشن آب می شوند و موج های زندگی در آن تلاطم می ایستند. آری با آمدن او هستی در جذر و مدی دیگر به تکاپو می افتد..
جان جهان1
بتو دل بستم و غیر تو کسی نیست مرا
جز تو ای جان جهان دادرسی نیست مرا
عاشق روی توام ای گل بی مثل و مثال بخدا غیر تو هرگز هوسی نیست مرا
با تو هستم ز تو هرگز نشدم دور، ولی چه توان کرد که بانگ جرسی نیست مرا
پرده از روی بینداز بجان تو قسم غیر دیدار رُخت ملتمسی نیست مرا
گر نباشی برم ای پردگی هر جایی ارزش قُدس چئ بال مگسی نیست مرا
مده از جنت و از حور و قصورم خبری
جز رخ دوست نظر سوی کسی نیست مرا
1. برگرفته از دیوان امام خمینی رضوان الله تعالی علیه
هر شب و روز در انتظار
امام صادق(ع): در هر شب و روزت، منتظر ظهور صاحبت باش! همانا که خداوند هر لحظه در کاری است و هیچ کاری او را از کار دیگر باز نمی دارد. بحارالانوار،ج95،ص157
انتظار، زیباترین ترنم روزگار
هر صبح و شام، بلکه هر لحظه، باید در انتظار مقدم فرخنده اش نشست؛ چراکه رستن از تمام بدی ها و دل بستن به تمام خوبی ها جز با ظهور مقدس او ممکن نیست. انتظار ظهور، آمادگی برای رهیدن از تمام زشتی هاست. انتظار ظهور، آرزومندی برای تحقق تمام فضیلت ها و شرافتها است. انتظار ظهور، چشمداشت رهایی از ظلم و بیداد و تحقق عدل و داد است. انتظار ظهور، تجدید قوا برای تحولی عظیم و انسانی است. انتظار ظهور، حرکتی پرشتاب به سوی حیاتی پاک و نورانی است.
ای دل اگر عاشقی، در پی دلدار باش! بر در دل روز و شب، منتظر یار باش!
دلبر تو جاودان، بر در دل حاضر است روزن دل برگشا! حاضر و هوشیار باش!
تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار
واحد مهدویت
پـــــس چـــــــرا تــــــا حـــــــالا
امـــــام زمـــــــــان عج
ظـهـور نـکـرده ؟
***
« زمـــان ظـهــور »
قسمت دوم
***
پرسش : چرا حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف تاکنون ظهور نکرده است؟
پاسخ : ادامه ... اکنون در پرتو همین مبانی، و همساز با موقعیتهای عینی و خارجی، موضع گیری امام مهدی(ع) را، بررسی می کنیم.
مسلماً انقلاب امام(ع) نیز، مانند هر دگرگونی اجتماعی دیگر، از جهت اجرا به موقعیتهای اجتماعی بستگی دارد؛ که باید همساز با آن موقعیتهای معین، پیش آید. زیرا حضرت مهدی(عج) خود را برای اقدامی اجتماعی و در سطحی محدود، آماده نکرده، بلکه رسالتی که از سوی خداوند برای او تعیین شده، دگرگون ساختن همه جانبه گیتی می باشد، به صورتی که همه افراد بشر از تاریکی های ستم و بیداد، به فروغ دادگری راه یابند.
برای چنین دگرگونی بزرگی، تنها یک رهبر شایسته، کافی نیست، زیرا ویژگیهای یک رهبر شایسته را پیامبر(ص) در همان روزگار سیاه در خویش داشت، بلکه علاوه بر رهبر شایسته، نیازمند یک محیط جهانی مساعد و یک فضای عمومی مناسب نیز هست تا موقعیت های خارجی مطلوب را برای انجام انقلاب جهانی آماده سازد.
از دیدگاه انسانی که بنگریم، باید «احساس نابودی مداوم» در انسان متمدن ایجاد شود و یک انگیزه اساسی در درونش پدیدار گردد و رسالت دادگرانه مهدی(عج) را بپذیرد و تنها با تجربه های اجتماعی، مدنی و سیاسی گوناگون امکان دارد چنین احساسی در درون انسانها جای گیرد، زیرا با تجربه مکتبها و ... می تواند بارگرانی از نقاط منفی به دوش خود بیابد و نیازمندیهای او را به یاری جویی از سرشت پاک و جهان نهان آشکار سازد.
از دیدگاه مادی نیز، شرایط موجود، در زمان ظهور، برای انجام رسالت مهدی(عج)، بر تمامی جهان، باید آمادگی و توانایی بیشتری داشته باشند، تا در روزگاری همچون زمان غیبت صغری؛ زیرا که بخش های جهان به یکدیگر نزدیک شده، ارتباط و پیوند میان انسانها بهتر انجام می گیرد. ارتباط و پیوندی که دستگاه رهبری مرکزی، برای پرورش مردم، بر بنیاد رسالت، به آن نیاز دارد.»1
پی نوشت :
1. بحث حول المهدی، شهید آیة الله صدر، ص 75.
تهیه شده در واحــد مــهــدویـــت گروه اینترنتی انـــتــــظــــار یــــار
پـــــس چـــــــرا تــــــا حـــــــالا
امـــــام زمـــــــــان عج
ظـهـور نـکـرده ؟
***
« زمان ظهور »
قسمت اول
پرسش : چرا حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف تاکنون ظهور نکرده است؟
پاسخ : پیروزی هر انقلاب و هر فعالیت اجتماعی، به یک سلسه شرایط و موقعیتهای عینی و خارجی بستگی دارد که بدون فراهم شدن آن شرایط نمی تواند به هدفش برسد. اگرچه قسمتی از شرایط و موقعیت های انقلاب مهدی عج آسمانی و خدایی است و جنبه آسمانی دارد، اما اجرای کلی مأموریت وی، به گرد آمدن شرایط عینی و خارجی وابسته است.
همان گونه که آسمان چشم به راه ماند تا پنج قرن از جاهلیت بگذرد، و آنگاه ندای آخرین رسالت آسمانی را از سوی پیامبرکرم(ص) بشنود؛ این انتظار، یعنی اجرای برنامه الهی هم مستلزم تحقق موقعیت های عینی و خارجی است، یا عواملی است مانند محیط مساعد و فضای عمومی مناسب و یا بعضی ویژگیهای جزیی که جنبش دگرگونی بخش از لا به لای پیچ . خمهای جزیی، در جستجوی آن است.
سنت تغییرناپذیر خداوند سبحان، براین است که اجرای انقلاب اسلامی حضرت مهدی(عج) نیز به موقعیت های خارجی و پذیرنده ای که محیط مساعد و فضای عمومی را برای درک و پذیرش انقلاب آماده می سازد، وابسته باشد، و به همین دلیل هم بود که اسلام پس از گذشت چندین سده از پایان کار انبیای پیشین و ایجاد حلأ تلخ چند صد ساله، ظاهر شد. خداوند با همه توانایی اش، در هموار ساختن تمامی مشکلات راه رسالت پیامبر، و ایجاد محیط مساعد برای ابلاغ این رسالت، نخواست چنین شیوه ای را به کار گیرد، بلکه با ابتلا و آزمایش، که تکامل بخش انسانند، کار کلی انقلاب الهی را به گونه ای طبیعی و بر بنیادها و عوامل اجتماعی صورت داد.
البته این ویژگی، مانع نیست که گهگاه، در پاره ای از جزئیات دخالت خداوندی، از راههای غیرعادی انجام پذیرد، زیرا جزئیات در ساختن محیط مساعد نقش اساسی ندارد و فقط گاهی برای حرکت در محیط مناسب، لازمند. یاری ها و توجهات عینی ای که خداوند متعال در لحظات دشوار به رهبران الهی می فرماید، از این گونه اند. برای پاسداری رسالت ابراهیم، آتش نمرود را بر او سرد و سلامت می کند، و دست آن مرد یهودی که با شمشیر بر بالای سر پیامبر(ص) ایستاده، از حس می افتد و توانایی حرکت و تکان را گم می کند، یا باد شدیدی می وزد و پرده های دشمنان حق را که در روز خندق، مدینه را محاصره کرده اند، از بیخ و بن برمی اندازد و هراس در دل انها می افکند. اما همه اینها از یک سلسه امور جزئی و کمک در لحظاتی قاطع، فراتر نمی رود، و باید پیش از این کمکها، زمینه و فضایی مساعد برای دگرگونی عمومی موجود باشد.
انشاءالله هفته آینده در پرتو همین مبانی و همساز با موقعیتهای عینی و خارجی، موضع گیری امام مهدی عج را بررسی می کنیم....
ادامه دارد...
تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار
آیا شخص شریف امام مهدی(عج)از نظر پنهان است؟
یا جسم و شخص حضرت دیده می شود
ولی کسی ایشان را نمی شناسد ؟
قسمت دوم ـ پایانی
***
پرسش : آیا شخص شریف امام مهدی(عج) از نظر پنهان است؟ یا جسم و شخص حضرت دیده می شود ولی کسی ایشان را نمی شناسد؟
پاسخ : پس از بیان مقدمه، در جواب سؤال، عرض می شود که اگرچه فلسفه و صحت و فایده غیبت به هریک از دو نحو حاصل می شود، و این جهات، که امر امام(ع) مخفی باشد و کسی او را نشناسد، و نتواند به دیگری بشناساند یا متعرض ایشان گردد، و سایر هدفها و مقاصدی که در غیبت آن حضرت است، در هر حال حاصل است.
اما از جمع بین روایات و حکایات تشرف افراد به خدمت آن حضرت، و استفاده بعضی از آن روایات از بعضی دیگر، دانسته می شود که به هر دو شکل وقوع دارد، بلکه گاهی در زمان واحد هر دو شکل واقع شده است، به طوری که یک نفر ایشان را دیده و نشناخته، و دیگری اصلاً ندیده است. چنانکه پیغمبراکرم(ص) را در بعضی وقایعی که به آن اشاره شد، عده ای می دیدند و عده ای نمی دیدند.
خلاصه، در غیبت صغری، بعضی مواقع که مکان آن حضرت معلوم بوده است، غیبت غالباً به غیبت شخص و جسم، بلکه در بعضی حکایات مکان و منزل نیز بوده است و ای بسا که بعضی از نایبان امام(ع) از مکان آن حضرت مطلع بوده اند و می دانسته اند کجا تشریف دارند ولی با این وجود در آن مکان دیده نمی شوند.
در غیبت کبری هم امکان دارد که نسبت به اغلب و اکثر موارد، غیبت جسم باشد و در بعضی فرصتها و مناسبتها و بعضی زمانها و مکانها، و نسبت به بعضی افراد، امکان رؤیت جسم حاصل باشد، چه آنکه در حال دیدن، آن حضرت را بشناسد( که به ندرت اتفاق می افتد) یا اینکه بعد از تشرف و سعادت دیدار، ملتفت شوند، یا اصلا توجه پیدا نکنند.
گفتم که روی خوبت از من چرا نهان است؟ گفتا تو خود حجابی، ورنه رخم عیان است
مطلبی که توجه به آن مناسب می باشد، این است که غیبت جسم، بدون اعجاز و خرق عادت واقع نمی شود، اما غیبت به نام و عنوان و شناخته نشدن، به طور عادی نیز واقع می شود، هر چند در بعضی مواقع استمرار آن یا جلوگیری از التفات اشخاص به استعلام و طلب معرفت، محتاج به خرق عادت و تصرف در نفوس است که خداوند قادر متعال برای تحقق اراده خود و حفظ ولی امر خود، تمام اسباب عادی و غیرعادی آن را به توسط خودِ ولیّ، یا مستقیماً هر طور که مصلحت باشد فراهم می سازد.*
پی نوشت :
* اقتباس از کتاب «پاسخ به ده پرسش»، صافی گلپایگانی، ص87.
تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار
واحد مهدویت
آیا شخص شریف امام مهدی(عج)از نظر پنهان است؟
یا جسم و شخص حضرت دیده می شود
ولی کسی ایشان را نمی شناسد ؟
***
« پنهان بودن یا نامرئی بودن؟! »
قسمت اول مقدمه
پرسش : آیا شخص شریف امام مهدی(عج) از نظر پنهان است؟ یا جسم و شخص حضرت دیده می شود ولی کسی ایشان را نمی شناسد؟
پاسخ :
مقدمه : باید دانست که غیبت جسم شخص یا اشیاء دیگر و مخفی ماندن فعل و عمل انسان از انظار حاضرین در تاریخ معجزات و کرامات انبیاء و اولیاء و خواص مؤمنین بی سابقه نیست، و مکرر اتفاق افتاده است.
از جمله، در تفسیر آیه کریمه «و چون تو قرآن تلاوت می کنی، ما میان تو و آنها که از جهل و عناد به خدا و آخرات ایمان ندارند، حجابی بداریم، که آنها از فهم حقایق مستور مانند.» علاوه بر آنکه ظاهرا آیه دلالت بر اینکه خدا رسول اعظم(ص) را در هنگامی که قرائت قرآن می نمود، از کفاری که قصد آزار و اذیت آن حضرت را داشتند، مستور می دارد؛ در بعضی از تفاسیر نیز آمده که خداوند پیغمبر(ص)، را در هنگام قرائت قرآن، از ابوسفیان و نفربن حارث و ابوجهل و حمالة الحطب، مستور می فرمود، و آنان می آمدند و از نزد آن حضرت می گذشتند، اما او را نمی دیدند.1
در وقت هجرت از مکه معظمه به مدینه طیبه نیز بر حسب تواریخ معتبر، مشرکین که بر در خانه پیغمبر(ص) برای کشتن او اجتماع کرده بودند، شخص آن حضرت را ندیدند، پیغمبر بعد از آن که علی(ع) را مأمور فرمود در بستر او بخوابد، بیرون آمد و مشتی خاک برگرفت و بر سر آنها گذارد.«یس، و القرآن الحکیم» را تا «فهم لا یبصرون» قرائت کرد و از آنها گذشت و کسی او را ندید.2
و نیز در تفسیر آیه کریمه: «و جعلنا من بین ایدیهم سدا فاغشیناهم فهم لا یبصرون» در کتابهای تفسیر، روایاتی است که دلالت بر این موضوع دارند.3
در تاریخ زندگی امامان علیهم السلام نیز شواهد بسیاری بر این موضوع است، مانند، غایب شدن حضرت زین العابدین(ع) از نظر مأموران عبدالملک مروان که علاوه بر علمای شیعه، علمای اهل سنت مثل ابن حجر نیز آن را روایت کرده اند.
بنابراین، مسأله غایب شدن شخص، مسأله ای است واقع شده و سابقه دار، و اما ناشناخته ماندن با غایب نشدن شخص، بسیار ساده است و در بسیاری از موارد محتاج به اعجاز و خرق عادت نمی باشد و همواره اشخاص را می بینیم که جسم آنها در نظر ماست، ولی آنها را نمی شناسیم.
ادامه دارد...
پی نوشت :
1 ـ تفسیر مجمع البیان، علامه طبرسی، ج 3، ص645.
2 ـ سیره ابن هشام،ج2،ص95. طبقات ابن سعد،ص228. کامل ابن اثیر،ج2،ص103..
3 ـ التبیان، شیخ طوسی،ج8،ص445. مجمع البیان، علامه طبرسی،ج4، ص652.
تهیه شده در واحــد مــهــدویـــت
گروه اینترنتی انـــتــــظــــار یــــار
