علت غیبت امام زمان عج
پرسش : علت غیبت امام زمان(عج) چیست ؟!
پاسخ : پیش از پرداختن به اسباب و علل غیبت امام مهدی(عج)، لازم بذکر است: از روایات چنین استفاه می شود که علت و فلسفه واقعی غیبت آن امام بر بشر پوشیده است، و جز خدا و پیشوایان معصوم علیهم السلام کسی نسبت به آن اطلاع کافی و کامل ندارد. چنانکه عبدالله بن فاضل هاشمی روایت کرده که از حضرت صادق(ع) شنیدم می فرمود:« صاحب الامر غیبتی دارد که ناچار از آن است، بطوری که اهل باطل در آن تردید می کنند. عرض کردم : یابن رسول الله! چرا غیبت می کند؟ فرمود: به علتی که به ما اجازه نداده اند آشکار سازیم. عرض کردم: چه حکمتی در غیبت اوست؟ فرمود: همان حکمتی که در غیبت سفیران و حجتهای پیش از او بوده است، حکمت غیبت قائم ظاهر نمی شود مگر بعد از آمدن خود او، چنان که حکمت سوراخ کردن کشتی توسط خضر و کشتن آن بچه و تعمیر دیوار، برای حضرت موسی(ع) ظاهر نگشت، مگر موقعی که خواستند از هم جدا شوند»1
این روایت و روایان دیگر مثل این، اشاره دارد که علت واقعی غیبت حضرت را نمی توان گفت و هر سبب و علتی که بیان می گردد، هر چند می تواند علت باشد، اما علت حقیقی نیست.
اما بعضی از غلل غیبت حضرتش را که می توان با اسناد به روایات ذکر نمود، بدین ترتیب می باشند:
1ـ امتحان و آزمایش : غیبت آن حضرت سبب می شود تا نفاق عده ای آشکار شود و ایمان حقیقی محبان و شیعیان واقعی امام(ع) در کوره ولایت امام غایب(عج) از ناخالصی ها و دورویی ها و سست مایه ها جدا و پاک شود، و در یک کلام مؤمن از منافق معلوم گردد.
جعفر جعفی گوید: به امام باقر(ع) عرض کردم: فرج شما کی خواهد رسید؟ فرمود :«هیهات، هیهات! فرج، نخواهد رسید تا شما غربال شوید(و سه بار تکرار فرمودند) و افراد آلوده بروند و افراد پاک و مخلص باقی بمانند.»2
و نیز موسی بن جعفر(ع) فرمودند:« هنگامی که پنجمین فرزند امام هفتم غایب شد، مواظب دین خویش باشید، تا مبادا کسی شما را از دین خارج کند! ای پسرک من! برای صاحب الامر به ناچار غیبتی خواهد بود، بطوری که عده ای از مؤمنین از عقیده خود برمی گردند، همانا خدا به وسیله غیبت، بندگانش را «امتحان» می نماید.»3
2 ـ بیعت نکردن با ستمکاران : در روایات متعددی، یکی از علل غیبت امام(ع) عدم بیعت با کسی، بیان شده است. حسن بن فضال می گوید: علی بن موسی الرضا(ع) فرمود: گویا شیعیانم را می بینم که هنگام مرگ سومین فرزندم(امام عسکری) در جستجوی امام خود همه جا را می گردند اما او را نمی یابند. عرض کردم: به چه دلیل؟ فرمود: زیرا امامشان غایب می شود، عرض کردم: چرا غایب می شود؟ فرمود: برای اینکه وقتی با شمشیر قیام نمود بیعت کسی در گردنش نباشد.4
3 ـ ترس از گزند دشمنان : گفته شد که با تولد مهدی موعود(عج) همه ستمگران و ظالمان به وحشت افتادند، و از آنجا که مرگ و انقراض حکومت ظالمانه و اعمال غیر انسانی خود را در دست پرتوان امام(ع) می دانستند و می دانند، لذا جان امام مهدی(عج) تهدید می شود، به همین خاطر در روایات یکی دیگر از علل غیبت، حفظ جان حضرتش از تعرض و گزند دشمنان ذکر شده است؛ چنانکه زراره بن اعین از امام صادق(ع) روایت کند که فرمود : ای زراره! قائم ما ناچار از این است که غیبت کند. عرض کردم: برای چه؟ فرمود: از جان خود بیم و ترس دارد. پس حضرت با دست به شکم خود اشاره کرد.5
البته بدیهی است که این تماس با عدم اراده خداوند به ظهور آن حضرت توأم است، وگرنه او نیز مانند پدران بزرگوارش از کشته شدن در راه خدا ترسی ندارند.
شیخ طوسی(ره) می نویسد: هیچ علتی مانع از ظهور آن حضرت نیست، جز اینکه می ترسد کشته شود. زیرا اگر جز این بود، جایز نبود که پنهان شود بلکه ظاهر می گشت و هرگونه ناراحتی و آزاری را متحمل می شد. زیرا مقام رفیع امامان و همچنین انبیای عظام و بزرگواری آنها، به واسطه ناملایماتی بود که در راه دین خدا متحمل می شدند.6
پی نوشت ها :
1ـ کمال الدین،ص482.
2 ـ بحارالانوار،ج51،ص113.
3ـ همان.
4ـ همان، ص152.
5 ـ کمال الدین و تمام النعمه شیخ صدوق، ص342.
6 ـ مهدی موعود، ص852.
تهیه شده در گروه اینترنتی انـتـظــار یـــار
بسم الله الرحمن الرحیم
***
آفرینش زمین و آسمانهای هفت گانه
****
سوره مبارکه فصلت:11 ـ 12
****
فَقَضهُنَّ سَبعَ سَمواتٍ فی یَومَینِ 
***
پس [از خلقت اصل زمین، اراده حتمی خدا] متوجه آسمان شد، در حالی که [ماده اولی آن] دود بود. پس به آن و به زمین گفت : خواه به اطاعت یا به اکراه بیایید. آن دو [به زبان حال و مقهوریت ذاتی] گفتند: مطیعانه آمدیم. پس آن گاه هفت آسمان را در دو روز آفرید.
***
در حدیث است که امام علی بن موسی الرضا(ع) در مقام توضیح آسمانهای هفتگانه (که بالطبع هر آسمانی، زمینی نیز خواهد داشت) دست چپ خود را باز کردند و دست راست را بر روی آن گذاشتند و فرمودند:«این زمین دنیاست و آسمان دنیا گنبد روی آن است؛ و زمین دوم روی آسمان دنیاست و آسمان دوم گنبد روی آن است... و آسمان هفتم بر روی زمین هفتم است گنبد است؛ و عرش خدای تعالی بر فراز آسمان هفتم جای دارد. این است معنای سخن خداوند که فرمود: " خدایی که هفت آسمان را بیافرید."»1
عجیب این که پیامبر اکرم(ص) نسبت بزرگی هر آسمان با زمینش را به نسبت بیابانی بزرگ با حلقه ای افتاده در آن تشبیه کرده اند.2
پی نوشت ها :
1 ـ میزان الحکمه، ج3، ص 1464. 2 ـ روضه کافی، ص 153.
تهیه شده در گروه اینترنتی انـتـظــار یـــار
سوره مبارکه احقاف
***
بسم الله الرحمن الرحیم
مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى...(3)
***
ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان آن دو هست جز به حق و تا مدتی معین نیافریدیم...
***
در بسیاری از آیات بیان شده است که هرچه در این جهان هست اجلی دارد.1
اجل یعنی مدت معین؛ و درباره انسان، یعنی مدت مقرر شده برای زندگی او. از این رو به مرگ اجل می گویند که بر دوقسم است: اجل معلق و مبهم؛ اجل مسمّی و حتمی، که در نزد خدا معین است و عبارت است از پایان استعداد جسم برای بقا؛ اما اجل معلق مشروط به چیزی است که اگر آن چیز تحقق یابد، اجل در آن زمان فرا می رسد. قرآن دراین باره می فرماید: ایمان به دعوت انبیاء و عمل به برنامه های انها جلوی اجل معلق را می گیرد و سبب ادامه یافتن زندگی انسان تا اجل مسمّی می شود.2
***
امام صادق(ع) فرمودند:«گاهی انسان گناه می کند و از اعمال نیکی همچون نماز شب بازمی ماند.» آنگاه فرمودند:« بدانید که کار بد در فنای انسان از کارد در گوشت سریع تر اثر می کند.»3
در روایت دیگری از امام باق(ع) آمده است:«نیکوکاری و انفاق پنهانی فقز را برطرف و عمر را افزون می کند و مانع هفتادگونه مرگ و میر بد می شود.»4 پس این که در روایات فراوانی آمده است که انفاق یا صله رحم عمر را طولانی و بلاها را برطرف می کند بدین معناست که اجل معلق را مانع می شود.
****
پی نوشت ها :
1) احقاف:3 ؛لقمان:29 ؛بقره:36 ؛اعراف:34 ؛منافقون:11 ؛حج:5 . 2) ابراهیم:10 .
3) سفینة البحار ،ج1 ،ص488 . 4) همان ، ج4 ، ص23 .
تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا...اشهدانک قداقمت الصلوة و ...
این چه ظلمی است که بر تو رفته است و دشمن با تو چه کرده است که ما از ورای صدها سال وقتی در کنار ضریح عشق آفرینت زانو می زنیم باید شهادت دهیم که تو اقامه نماز کردی و ایتاء زکات!
باید شهادت دهیم که تو آمر به معروف و ناهی از منکر بودی.
این چه شهادتی است که مظلومیت تو در آن موج می زند؟
مگر نه تو خود نماز مجسم بودی؟ مگر نه نماز در دستهای تو قامت می بست؟ مگر نه قیام و قعود جهان چشم و گوش به مکبر مژگان تو دوخته بود؟ مگر نه سجود، تموج دریایی تو بود؟ مگر نه معروف، رضای تو بود و منکر، خشم و غضب تو ؟ مگر نه شما جایی میان خالق و مخلوق بودید و واسطه فیض؟
«نزلونا عن الربوبیه و قولوا فینا ما شئتم» مگر کلام شما نبود؟ پس چیست راز اینگونه سلام گفتن بر تو؟ راز شهادت به اقامه نماز تو و ایتای زکات تو؟ راز شهادت به عبادت تو، تا رسیدن به سر منزل یقین؟
توان برگرفتن این مُهر، توان گشودن این راز در دستهای ما نیست. اما پیداست هم که این راز تنها راز تو نیست. راز پدران توست و راز فرزندان تو.
سرچشمه این راز زلال، در محراب مظلومیت علی است علیه السلام، آنجا که شهادتش در محراب، مردم مرعوب و گنگ را به تعجب وا می دارد که مگر علی نماز می خواند؟
و این راز از جنس همان رازی است که با جگر سوخته امام حسن(ع) به طشت می ریزد اما هیج دلی نمی لرزد و هیچ اشکی نمی ریزد.
و این راز از سنخ همان رازی است که وقتی عشق رسول الله بر سر نیزه ها، خارجی معرفی می شود، هجوم بی رحمانه سنگ از بامهای جهالت و کنگره های قساوت بر هویت خورشید تکرار می گردد.
و این همان رازی است که در گریه های سجاد موج می زند. و این همان رازی است که امام باقر جوان را بی هیچ دغدغه عکس العملی از میان مردم می رباید.
و این همان رازی است که همه عمر صادق آل محمد(ص) را به محو گذشته های محرّف و غبارآلوده صرف می کند.
و این همان رازی است که بر جنازه ستم کشیده امام صابر(ع) فریاد می کنند:هذا امام الرافضه. دشمن چه کرده است با شما آل الله؟ چه تصویری از شما در ذهن عالمیان کشیده است که ما شیعیان هم از ورای صدها سال باید به نماز خواندن و زکات دادت شما گواهی دهیم؟
این است که در هیچ زمان یاد تو که تجلی اسماء حسنای خداوند بر زمین است اشک چشمهایمان خشک نمی شود و سنگینی غم جانمان کاستی نمی پذیرد.
خدا ظهور قائمتان را نزدیک فرماید تا این زخم کهنه چند ساله را مرهم و درمانی جانانه باشد.
آمین
به قلم سید مهدی شجاعی با اندکی تصرف
تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار
حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) می فرمایند:
1ـ مؤمن تا سه خصلت نداشته باشد مؤمن نیست، سنتی از پروردگارش، سنتی از پیغمبرش، و سنتی از امامش. سنت خدا سِرّ(راز) پوشی است، سنت پیغمبر مدارای با مردم و سنت امام صبر در سختی و بدحالی است.
2ـ خاموشی از درهای حکمت است. سکوت محبت انگیز و راهنمای هر خیر است.
3ـ پرسیدند: فرومایه کیست؟ فرمود: آنکه چیزی دارد که از خدا غافلش سازد.
فضایل زیارن امام رضا (ع)
الف ) زیارت به چه معناست ؟
زیارت یعنی دیدار و ملاقات و در اصطلاح یعنی حضور در پیشگاه با شرافت ائمه معصومین(ع) و دیدار معنوی و ملاقات روحانی با حجت های الهی.
زیارت یعنی ایجاد ارتباط و برقرار نمودن پیوند قلبی با امام و پیشوای معصوم(ع).
زیارت یعنی قراردادن خویش در حوزه استعاذه و استفاضه از امام.
زیارت یعنی تکریم و تجلیل از پیشوایانی که لحظه ای از اندیشه هدایت و ارشاد و تعلیم غفلت نداشته و سراسر عمر پربار خویش را در جهت تعلیم و ارشاد مردم مصرف داشته اند.
زیارت یعنی تقدیر و سپاسگزاری از زندگی سراسر ایثار و فداکاری و جانبازی موالیان دین.
زیارت یعنی خلوت گزیدن و راز و نیاز داشتن و انس یافتن با حجت خدا.
زیارت یعنی یعنی مستعد ساختن و آماده نمودن روح و دل برای بهره گیری از وجود امام(ع).
زیارت یعنی صیقل دادن روح و شستشو دادن قلب از آلودگی گناه.
زیارت ملاقات است که از سر محبت و اخلاص صورت گرفته و نتیجه آن همسو شدن، هم جهت شدن، همراه شدن و هماهنگ شدن با عمل و رفتار و شیوه امام(ع) خواهد بود.
ب) فضایل زیارت امام رضا(ع) :
1ـ امام رضا(ع) : کسی که مرا زیارت کند، روز قیامت در سه مکان به فریاد او خواهم رسید تا اینکه او را از مشکلات مکانها نجات بدهم.(اول) روزی که نامه اعمال خلائق را به آنها بدهند(دوم) به هنگام عبور از صراط(سوم) به هنگام میزان(که اعمال بندگان در آ«جا سنجیده میشود).
2ـ امام رضا(ع): همانا هرکس مرا زیارت کند در حالی که عارف به حق من و طاعت من باشد که خدا بر او واجب کرده، پس من و پدرانم شفیعان او هستیم روز قیامت و کسی که ما شفیعان او باشیم، روز قیامت نجات پیدا می کند و لو گناه جن و انس را داشته باشد.
3ـ امام رضا(ع): هرکس مرا با غسل زیارت، زیارت کند، از گناهان پاک می شود مثل روزی که از مادر متولد شده است.
تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار
