ای مؤمنان، وقت تنگ است؛ دلها را زنده کنید

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ الَم یَأنِ لِلَّذینَ ءامَنوا اَن تَخشَعَ قُلوبُهُم لِذِکر اللهِ وَ ما نَزَل مِنَ الحَقِّ﴾

سوره مبارکه حدید آیه 16

 آیا مؤمنان را وقت آن نرسیده است که دلهایشان به یاد خدا و برای آنچه از حق نازل شده است خاشع شود...

***

 "تخشع" از ماده خشوع، به معنای حالت تواضع و ادب جسمی و روحی است که در برابر حقیقت علم یا شخصی بزرگ به انسان دست می دهد. جالب اینجاست که قرآن گروهی از مؤمنان را مخاطب قرار داده و سرزنش کرده است که چرا در برابر خدا و آیات الهی خشوع نمی کنند و در غفلت و بی خبری اند و دلهای آنان را قساوت و غفلت گرفته است.

 امام علی (ع) فرمودند: « در غفلت آدمی همین بس که عمر خود را در راه چیزهایی که او را نجات نمی دهد هدر دهد.»؛ و نیز فرموده اند: « هر که نفس خود را حسابرسی کند سود بَرد، و هرکه از آن غفلت ورزد زیان بیند.»

 جناب لقمان در اندرز به فرزندش فرمود: « غافل ترین مردم کسی است که از دگرگونی احوال دنیا پند نگیرد.»؛ و نیز به ابوذر فرمودند: «قصد انجام دادن کار نیک کن، هر چند آن را به کار نبندی، تا در زمره غافلان نوشته نشوی.»؛ و نیز فرمودند: « در شگفتم از کسی که او غافل است و از او غافل نیستند (خداوند و ملائکه اش!) و در شگفتم از کسی که در پی دنیاست، در صورتی که مرگ در پی اوست! و در شگفتم از کسی که دهانش را به خنده می گشاید، در حالی که نمی داند آیا خداوند از او خشنود است یا ناخشنود.»¹

 پی نوشت :

 1. همه روایات در میزان الحکمة، باب غفلت، آمده است.

***

سفارش های پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم به امــیــرالــمــؤمــنــیــن عـلـی عـلـیـه الـســلام :

 یا علی!

 فقری از نادانی بدتر و مالی از عقل سودمندتر و تنهایی  و غربتی از خودپسندی وحشتناکتر نیست.

 هیچ عملی چون عاقبت اندیشی و هیچ پرهیزکاری ای چون خودداری(از گناه) و هیچ حسب و نسبی چون خوشخویی نیست.

 آفت گفتار، دروغ و آفت علم، فراموشی و آفت سخاوت، منت است.

مأخذ : تحف العقول،حرّانی،ص23.

تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار

واحد قرآن و عترت

حکومت جهانی صالحان سرانجام و بزودی!

***

﴿ وَ لَقَد کَتَبنا فِی الزَّبورِ مِن بَعدِ الذِّکرِ اَنَّ الأرضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصّـٰلِحونَ ﴾

و ما در زبور ـ پس از تورات ـ نوشته ایم که این زمین را بندگان صالح من به میراث خواهند برد.

سوره مبارکه انبیاء آیه 105

***

در واقع یکی از پاداش های دنیوی صالحان این است که تلاش آنان در تاریخ بی نتیجه نمی ماند و زمینه ساز نجات جوامع بشری می شود؛ و آیه مذکور به این حقیقت اشاره دارد که این وعده جدید نیست، بلکه در مذاهب گذشته نیز سابقه داشته است؛ و از آن جا که حکومت جهانی صالحان در گذشته تحقق نیافته، در خود آیه اشاره روشنی به قیام امام مهدی(عج) شده است. علاوه بر آن، روایاتی که در تفسیر این آیه از معصومان(ع) نقل شده صراحتاً دلالت بر این دارد که تحقق این آیه شریفه در برپایی حکومت حضرت مهدی(ع) است.

 یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور

   کـلـبـه احـزان شـود روزی گـلستـان غـم مـخـور

 ایـن دل غمـدیـده حالش به شود دل بد مکن

ویـن سـر شـوریـده بـاز آیـد به سامان غم مخور

 ای دل ار سیـل فـنـا بـنـیـاد هستی بـرکَـنـد

چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور

حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار

تا بوَد وردت دعا و درس قرآن غم مخور¹

 پی نوشت :

 1. دیوان حافظ، ص303.

*****************************

سفارش های پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم به امــیــرالــمــؤمــنــیــن عـلـی عـلـیـه الـســلام :

 یا علی!

 ریاکار سه علامت دارد : نشاط در انظار، سستی در خلوت، انتظار ستایش در همه کارها.

 منافق سه علامت دارد : دروغگویی، خیانت در امانت و خلف وعده.

 تنبل سه نشانه دارد : سستی در کار تا حد کوتاهی، کوتاهی کردن تا سر حد تباهی و تباهی تا سر حد گناه( عمل، اول تأخیر می افتد سپس ناقص می شود و سرانجام از دست می رود.)

مأخذ : تحف العقول،حرّانی،ص23.

تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار

علی: اولین مؤمن

***

﴿وَالسّـٰبقونَ السّـٰبقونَ * اُولـٰئکَ المُقَرَّبونَ * فی جَنـّتِ النَّعیمِ * ثُلَّةٌ مِنَ الأوَّلینَ * و قَلیلٌ مِنَ الآخِرینَ * ﴾

***

و پیشگامان [در ایمان] سبقت گیران [در تقوی].(10) آنان مقربان درگاه اند،(11) در بهشت ها و باغ های پر نعمت خواهند بود.(12) گروه انبوهی از پیشینیان [معصومین از گذشتگان](13) و اندکی از پسینیان[معصومین امتِ اخیر].(14)

سوره مبارکه واقعه آیات 10 الی 14

***

بزرگترین فضیلت معنوی جناب امیرمؤمنان، امام علی(ع) ایمان است ــ ایمانی که هیچ فضیلتی هم تراز و هم سنگ آن نیست؛ بلکه خود مولد همه فضایل و کرامات انسانی است. همه مسلمانان متفق القول اند که وجود مبارک علی(ع) از شرک به خداوند دور بوده و هیچ سابقه بت پرستی و شرک در صحیفه زندگی او وجود نداشته و او پیش از همه صحابه، به پیامبراسلام(ص) ایمان آورده است. او نه تنها حتی به اندازه چشم برهم زدنی به خداوند شرک نورزیده، بلکه خود از بزرگترین بت شکنان بوده است؛ و در تاریخ، داستان بت شکنی او و پیامبر در کعبه به ثبت رسیده است.¹

خودِ آن جناب نیز، به نقل از مدارک معتبر اهل سنت مانند شرح نهج البلاغه بن ابی الحدید، پیوسته می فرمودند:

 « انا الصدیق الاکبر و الفاروق الاول؛ من بزرگترین تصدیق کننده پیامبر(ص) و اولین جداکننده حق از باطل بودم.»

 در شواهد التنزیل، از کتب معروف و معتبر اهل سنت، آمده است: «پیشگامان در ایمان سه نفرند: یوشع، که به موسی(ع) مؤمن شد؛ صاحب یاسین(حبیب نجار) که به عیسی(ع) ایمان آورد؛ علی(ع)، که به پیامبر اسلام(ص) مؤمن شد.»  آری، او نخستین کسی بود که پیامبراکرم(ص) را تصدیق و با او بیعت کرد و با وی نماز خواند. این مطلب مفهوم روایت نبوی است که شخصیتهای بنام صدر اسلام، مانند: ابوسعید خدری، عایشه، عُمر، حاذبن جبل، سلمان فارسی، عبدلارحمن عوف، ابن عباس و انس بن مالک آن را نقل و به آن اعتراف کرده اند.

 پی نوشت:

 1. برای آگاهی از جزئیات این واقعه بنگرید به : کشف الیقین، ص 38 ـ 39.

تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار

تفسیری جدید از مثال عنکبوت در قرآن

***

خانه عنکبوت در نظر مفسران

تعارض دیدگاه مفسران با علوم جدید

نتایج پژوهش های لغوی و قرآنی

نتایج پژوهش های علمی در مورد عنکبوت

اشکال و پاسخ

رابطة العالم الاسلامی، مرکزی است که در شهر مکه واقع شده و امور تبلیغی دینی را انجام می دهد. حوزه فعالیت این مرکز داخل و خارج عربستان سعودی است. یکی از بخش های این مرکز بخش "اعجاز علمی" است که مجله ای فصلی به نام "الاعجاز العلمی" دارد. مقاله مذکور حاوی نکات تازه ای درباره آیات 41-43 سوره عنکبوت است. وی مثال عنکبوت را مورد بررسی تفسیری و علمی قرار داده و تفسیر تازه ای از آن را ارائه می کند.

مترجم این مقاله دکتر محمد علی رضایی اصفهانی، عضو هیئت علمی مرکز جهانی علوم اسلامی و پژوشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و نیز رئیس هیئت مدیره انجمن علمی قرآن پژوهی و مدرس حوزه و دانشگاه است. از آقای دکتر رضایی اصفهانی تاکنون هشت جلد کتاب و بیش از بیست مقاله تخصصی در حوزه علوم قرآن و حدیث منتشر شده است؛ یکی از کتاب های ایشان پژوهشی در اعجاز علمی قرآن بوده که برنده چهار جایزه کشوری است. مترجم، علاوه بر ترجمه دقیق روان، در بخش پایانی به نقد و بررسی آرا نویسنده پرداخته است.

در مورد آیه 41 سوره عنکبوت "ان اوهن البیوت لبیت العنکبوت" تامل و توقف کردم و سپس به کتاب های تفسیر مراجعه نمودم. (مثل تفسیر جامع البیان عن تاویل آیات القرآن، طبری/ مختصر تفسیر قرطبی، قرطبی/ تفسیر ابن کثیر، ابن کثیر/ تفسیر البحرالمحیط، ابی حیان آندلسی/ فتح الغدی، شوکانی/ تیسیر الکریم الرحمن فی تفسیر کلام المنان، سعدی/ صفوة التفاسیر، صابونی/ تفسیر ابی السعود، عمادی/ فتح البیان فی مقاصد القرآن، فتوجی بخاری/ زادالمسیر فی علم التفسیر، جوزی/ الضوء المنیر علی التفسیر، صلاحی/ تنویر الاذهان عن تفسیر روح البیان، بروسوی/ تفسیر القرآن العظیم، قرشی دمشی). همه این تفاسیر بر این موضوع اتفاق داشتند که مقصود از " بیت العنکبوت" در این آیه، همان بیت مادی یعنی "خانه" است که عنکبوت به عنوان محل سکونت خود انتخاب می کند. در تفسیرها این خانه را چنین تفسیر کرده اند:

- چیزی از آن دفاع نمی کند. (تفسیر طبری)

- ضعیف ترین خانه است که سرما و گرما را نگاه نمی دارد. (قرطبی)

- خانه ای ضعیف. (ابن حیان آندلسی)

- هیچ خانه ای از آن ضعیف تر نیست. (شوکانی)

- از ضعیف ترین خانه هاست. (سعدی)

- ضعیف ترین خانه هاست به خاطر پستی و  کوچکی آن. (صابونی)

- هیچ چیزی در سستی نزدیک و مشابه آن ندیدیم. (عمادی)

- هیچ خانه ای ضعیف تر و سست تر از این نیست. (قنوجی بخاری)

- سست ترین خانه ها و ضعیف ترین آنهاست. (اصلاحی)

- هیچ خانه ای سست تر از آن در میان خانه های حشرات نیست. (بروسوی)

- ضعیف و سست است. (ابن کثیر قریشی دمشقی)

علوم جدید ثابت کرده اند که تارها - بافته های-  عنکبوت از قویترین بافته های طبیعی است و سختی آن از سختی آهن محکم، محکم تر است. تا آنجا که به نام "آهن حیوانی" خوانده می شود. خانه عنکبوت از قویترین خانه هاست که از ناحیه استحکام بافت آن مشهور است؛ از این رو می تواند در برابر بادهای شدید مقاومت کند و در تارهای خود شکارهای عنکبوت را نگهداری نماید به طوری که نمی توانند از آن جدا شوند. از آنجا که ایمان کامل دارم که ممکن نیست حقایق علمی با آیات قرآن معارض باشند و اگر تعارض داشتند شکی نیست که آنچه قرآن ثابت کرده [و به طور قطعی و نص فرموده] حق است و علوم بشری از حقیقت فاصله گرفته است.

با مراجعه به قرآن کریم و کتاب های تفسیر و کتاب های لغت عربی و نیز حقایق علمی که در مورد عنکبوت و خانه آن و روش زندگی و روابط اجتماعی آن بود، در پی یافتن پاسخی بر این سوال بودم که آیا مقصود آیات غیر از چیزی است که کتاب های تفسیر به آن توجه کرده اند؟ به این منظور، موارد و آیاتی که واژه "اولیاء" در آن به کار رفته بود را جمع آوری کردم تا ببینم چه کسانی ولایت دارند و آیا در آیه ای بیان شده که بت های ساختگی و بت های پلید را اولیاء خود انتخاب کرده اند؟ سپس معنای واژه "اولیاء و ولایت" را در کتاب های لغت عربی جستجو کردم؛ بعد در مورد واژه "بیت" در کتب لغت عربی جستجو کردم تا ببینم آیا عرب این کلمه را به معنای دیگری غیر از معنای رایج (مسکن) استعمال کرده تا آن معنا، مقصود واژه "بیت" در این مثال باشد که خدای سبحان در سوره عنکبوت استفاده نموده است؟ سپس در حقایق علمی در مورد بافته ها و خانه عنکبوت پژوهش کردم تا ببینم که قوت این بافته و این خانه چه اندازه است؛ آیا واقعاً آن خانه - همانطور که در کتاب های تفسیر نوشته اند-  ضعیف ترین خانه هاست؟

سپس در مورد روابط اجتماعی عنکبوت ها پژوهش کردم تا ببینم که نوع روابط بین عنکبوت های مذکر و مونث و بچه های آنها چگونه است؛ آنها خانواده واحدی هستند و عرب کلمه "بیت" را بر همسر و فرزندان عنکبوت نیز اطلاق می کند؟ سپس، نتایج مطالب قبل را با همدیگر ارتباط دادم تا ببینم، با توجه به یافته های من، در اینجا احتمال تفسیر دیگری برای آیه وجود دارد؟

1- واژه "اولیاء" در قرآن کریم:

کلمه "اولیاء" سی و سه مرتبه در قرآن کریم به کار رفته است و در بیست مورد آنها، این واژه در مصادیق زیر استعمال شده است: کافرون، الذین کفروا، منافقون، یهود و نصاری، الذین اوتوا الکتاب، شیاطین، ابلیس و نسل او، ستمکاران، الذین هادوا.

و نیز در موارد: الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا و الذین آووا و نصروا، پدران، برادران از کفار، مومنون، مومنات، بندگان صالح خدا؛ ولی در هیچ آیه ای تصریح نشده که "اولیاء" از بت های ساختگی و بت های پلید باشند.

2- واژه "اولیاء" و معنای ولایت در کتب لغت عربی: گویا ولایت به تدبر و قدرت و انجام کار اشاره دارد.

3- معنای واژه "بیت" در کتب لغت عربی:

واژه " بیت" در لغت عرب استعمال زیادی دارد؛ به معنای "خانه شعر" و نیز "مسکن، فرش خانه، کعبه و قبر" می آید و نیز به همسر مرد و خانواده اش گفته می شود.

در معجم الوسیط آمده است: " بیت الرجل: زن و عیال او"

و در لسان العرب آمده است: "بیت الرجل: زن او"

در قاموس محیط آمده است: "البیت: عیال مرد" و در صحاح آمده است:

"البیت: عیال مرد"

1- حقایق علمی در مورد تارها و بافته های عنکبوت و  خانه آن:

تارهای عنکبوت از پروتئین ساخته می شود که در حفره های حریری، شکل می گیرد و آنچه به دست می آید جداً قوی است؛ استحکام آن از استحکام آهن محکم، بیشتر است و دو برابر کش می آید بدون آنکه پاره شود₍₁₎ و این (بافته عنکبوت) در همه موارد، از قویترین الیاف طبیعی به شمار می آید.

شبکه ای که عنکبوت ایجاد می کند قدرتی دارد که ممکن است بتواند زنبور عسل را- که حجم آن چند برابر عنکبوت است- بدون این که آن شبکه تحت تاثیر قرار گیرد یا پاره شود، متوقف کند، در حالی که آن زنبور سرعتی حدود 32 کیلومتر در ساعت دارد.

"شرکت کندیه" اقدام به تولید تارهای عنکبوت کرده است تا از آنها نخ های پزشکی و طناب هایی برای صید ماهی ها و لباس ضد گلوله بسازد.₍₂₎ ساکنان جزایر "سلمون" نیز در قدیم به ساخت تورهای ماهیگیری از نخ های عنکبوت می پرداختند.

بدین ترتیب روشن است که "بیت عنکبوت"- به معنای خانه عنکبوت- از قویترین مخلوقات مشهور است. اگر قویترین آنها نباشد.

2- حقایق علمی در مورد زندگی عنکبوت ها و روابط اجتماعی آنها:

عنکبوت ها، گروهی هستند که در جهان بیش از سی هزار نوع آنها وجود دارد و در حجم و شکل و روش زندگی متفاوت هستند؛ روش زندگی فردی همراه دشمنی با یکدیگر در آنها غالب است و انواع اندکی از آنها یافت می شوند که به صورت دسته جمعی زندگی می کنند.

جثه عنکبوت های ماده از نرها بزرگتر است: غالباً فقط در هنگام ازدواج همدیگر را ملاقات می کنند و عنکبوت نر قبل از عروسی، اقدام به رقص ها و حالات مشخصی در برابر عنکبوت ماده می نماید که مقصودش جلوگیری از غریزه دشمنی عنکبوت ماده است. هنگامی که آمیزش آنها تمام می شود، عنکبوت نرغالباً در لانه باقی می ماند و اقدام به پنهان شدن از عنکبوت ماده می کند، چرا که می ترسد او را بکشد. کشتن عنکبوت نر بعد از تمام شدن آمیزش جنسی، در بین بسیاری از عنکبوت ها اتفاق می افتد؛ مشهورترین این عنکبوت ها "بیوه سیاه" است. در برخی از انواع آنها، عنکبوت ماده، عنکبوت نر را رها می کند تا هنگامی که فرزندان از تخم خارج می شوند، اقدام به قتل او کنند و او را بخورند. در انواع دیگری از عنکبوت، مادر، اقدام به تغذیه فرزندان کوچکش می کند تا این که بزرگ می شوند و مادرشان را می کشند و می خورند.

از این مطالب روشن می شود که نظام اجتماعی و روابط خانوادگی عنکبوت، بر اساس مصالح موقت است، به طوری که هر گاه این مصالح تمام می شود، دشمن همدیگر می شوند و برخی، برخی دیگر را می کشند.

این دشمنی شدید فقط بعد از اتمام مصلحت ها جلوه گر می شود و روابط سست و ضعیف بین افراد خانواده عنکبوت آن را سست ترین خانواده ها در میان آفریده شدگان مشهور قرار می دهد.

صاحبان کتاب های تفسیر بر آنند که مقصود از مثال در آیه 41 سوره عنکبوت (مثل الذین اتخذوا من دون الله اولیاء کمثل العنکبوت اتخذت بیتا) آن است که مشرکان، معبودان (و بت هایی) غیر از خدا را انتخاب می کنند که در هنگام حاجت، امید یاری و فایده و رزق از آنان دارند و در سختی ها به آنان تمسک می جویند.₍₃₎

برخی مفسران برآنند که منظور از "اولیاء" در اینجا بت های ساختگی و بت های پلید هستند.₍₄₎ ولی با مراجعه به مواردی که واژه "اولیاء" در قرآن آمده است در می یابیم که آیات قرآن در بیست مورد از سی و سه مورد، تصریح کرده که آن اولیاء، از زندگان (مثل کافران و...) هستند و همانطور که قبلاً گذشت، هیچ آیه ای از آیات قرآن کریم تصریح نکرده که "اولیاء" از بت های ساختگی و بت های پلید باشند و این مطلب همسویی معنای "ولایت" است. همانطور که در لغت عرب وارد شده بود، معنای "ولایت" یاری است که اشاره به تدبر، قدرت و انجام کار دارد و "ولی" همان دوستدار، دوست و یاور است و این کارها و تصرفات از جمادات صادر نمی شود.

با مراجعه به حقایق علمی جدید در مورد تارها (بافته های عنکبوت و خانه او متوجه این نکته می شویم که علم جدید بدون شک اظهار می کند: بافته های عنکبوت از قویترین بافته های طبیعی است و صفت سختی و محکمی دارد.

هنگامی که ما قبول کردیم مقصود آیه از "بیت"، خانواده و روابط خانوادگی است، توصیف قرآن از آن به عنوان سست ترین خانواده (ان او هن البیوت لبت العنکبوت) مطابق چیزی است که خداوند برای بندگانش، از خلال علم جدید، در مطالعه حیات عنکبوت ها، روشن کرده است.

از طرفی، جهت شباهت، در مثالی که در قرآن زده شده است، به طور جدی واضح می شود، چون کسانی که غیر از خدا را دوستان و یاوران خود انتخاب می کنند فقط برای انجام مصلحت های دنیوی است که به چنین انتخابی دست می زنند و هنگامی که این مصلحت ها تحقق یافت، یا در دنیا و یا در آخرت دشمن یکدیگر می شوند. (الاخلاء یومئذ بعضهم لبعض عدو الا المتقین؛ در آن روز دوستان برخی دشمنان برخی دیگرند مگر افراد پارسا و تقوا پیشه- زخرف /67) همانطور که بیان کردیم، این روابط موقت و مصالح آنی بر عنکبوت و خانواده او منطبق است.

از طرف دیگر، بین کسانی که غیر از خدا را دوستان و یاوران خود انتخاب می کنند و بین عنکبوت و بیت او (= مسکن او) تفاوت بسیار می یابیم. از این جهت که رابطه بین کسانی که غیر خدا را دوست و یاور می گیرند رابطه بین زندگان است و آن رابطه محبت و دوستی و یاری گری است و این مطلب بدان سبب است که معنای "ولایت" (در اولیاء) تحقق یابد.

اما روابط بین عنکبوت و خانه مادی او (مسکن) رابطه بین موجود زنده و جماد (موجود غیر زنده) است؛ پس در اینجا معنای "ولایت" به معنی دوستی و یاری گری تحقق نمی یابد، چون جمادات، نیروی تدبر، اعمال قدرت و انجام کار ندارند. در این آیه یکی از موارد اعجاز علمی قرآن جلوه گر می شود؛ این حقایق- از خانواده و حیات عنکبوت ها- جدیداً کشف شده که خانواده عنکبوت سست ترین خانواده هاست و قرآن کریم بیش از هزار سال قبل از اکتشاف آن- توسط بشر- به این حقیقت اشاره کرده است.

هنگامی که به آخر آیه 41 سوره عنکبوت نگاه می کنیم  متوجه این مسئله می شویم که لو کانوا یعلمون. اگر (بر فرض) می دانستند. اشاره می کند که آنان مقصود (این مثال قرآنی) را نمی دانستند چون این حقیقت علمی، در هنگام نزول قرآن برای بشر شناخته شده نبود.

طبق آیه 43 سوره عنکبوت یعنی " و تلک الامثال نضربها للناس و ما یعقلها الا العالمون"، این مثال را برای مردم می زنیم و جز دانایان در مورد آن خردورزی نمی کنند. "خدا ما و شما را از آنان - دانایان خردورز-" قرار دهد. نیز مشخص است که مقصود از مثال (بیت عنکبوت)غیر از معنای ظاهری آن است.

پی نوشت ها:

1- ر- ک: الحشرات فی القرآن و الاحادیث النبویه و التراث الشعبی الکوینی، دکتر و سیمة الحوطی.

2- تقریر نکسیاینایر2002م.

3- ر- ک: تفسیر طبرسی، ابن کثیر و دیگران (ذیل آیه).

4- ر- ک: زاد المسیر فی علم التفسیر، جوزی.

نوشته: دکتر صلاح رشید

ترجمه و نقد: دکتر محمد علی رضایی اصفهانی

تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار

واحد قرآن و عترت

اصول امامت در یک آیه قرآن

***

﴿وَ إذِابتَلی إبراهیمَ رَبُّه‚ بِکَلِماتٍ فَاَتَمَّهُنَّ قالَ إنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إماماً قالَ وَ مِن ذُرِّیَّتی قالَ لا یَنالُ عَهدِی الظّالمِینَ﴾

و [به یاد آر] هنگامی که ابراهیم را به پروردگارش به اموری بیازمود. پس او همه را به نحو کامل انجام داد. پروردگارش گفت: همانا تو را بر مردم امام و پیشوا کردم. ابراهیم گفت: و از اولاد من چطور؟ گفت: پیمان من به ستمکاران نمی رسد.

سوره مبارکه بقره:124

***

آنچه از این آیه استفاده می شود عبارت است از :

   1) مقام امامت برتر و بالاتر از نبوت است، زیرا خداوند بعد از نبوت ابراهیم(ع) او را کاملا آزمود و با او سخن گفت و او را امام قرار داد؛

  2) مقام امامت انتصاب خداوند است، نه انتخاب مردم (انی جاعلک للناس اماما)؛

  3) مقام امامت غیر از مقام نبوت است و با وجود پیامبران(ع)، بشر از داشتن امام بی نیاز نیست؛

  4) امام ریاست عامه بر همه مردم دارد (للناس)؛

  5) امامت عهدی است بین خدا و مدم که مردم باید با تبعیت از امام، به عهد خویش با خدا وفا کنند (عهدی)؛

  6) امام معصوم(ع) از هر گناه و خطایی مبراست (لا ینال عهدی الظالمین).

تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار

واحد قرآن و عترت