مزد رسالتم مودت و دوستی با نزدیکان من است!

***

 ﴿قُل لآ أسئَـلُـکُم عَلَیهِ أجراً إلَّا ﭐلمـَوَدَّةَ فِی ﭐلقُربیٰ﴾

***

... بگو: از شما بر این رسالت مزدی، جز محبت خویشاوندانم، نمی طلبم...

سوره مبارکه شوری:333

***

همه مفسران شیعه و بزرگانی از اهل سنت معتقدند که منظور از ذوی القربی نزدیکان پیامبر(ص) است. نکته قابل توجه اینکه قرآن مجید در سوره شعراء و در پنج آیه(109 و 127 و 145 و 164 و 180) از قول حضرت نوح و هود و صالح و لوط و شعیب(ع) نقل می کند که ما هیچ اجر و پاداشی از شما نمی خواهیم؛ اجر و پاداش ما بر پروردگار عالمیان است؛ اما در آیه مورد بحث پیامبر گویا اجر و پاداشی برای خود مشخص کرده اند؛ و آن علاقه شدید به خویشاوندان اوست؛ و در آیه 57 سوره فرقان می فرماید : اجر و پاداش من گزینش راه خدا و حرکت در آن مسیر است.

 از جمع این آیات می توان نتیجه گرفت که پیامبر اسلام نیز، مانند ساید پیامبران الهی، اجر و پاداشی برای شخص خود از مردم نخواسته است؛ بلکه مودت، یعنی محبت شدید به ذوی القربای او، راهی به سوی خدا و لطفی دیگر به امت است؛ و این مودت، آنان را به منشأ عصمت و ولایت و امامت، که دات مقدس احدیت است، هدایت می کند.

 به امامت سوگند // نسزد شعر پر از مدح و ثنا // ریختن پای امام // و ندانستن و پی نابردن // راه کو، چاه کدام؟ // بلکه بایست که راهش را رفت // سخنش را بشنفت // هدف زندگی اش را باید // بهر این مردم گفت.¹

  پی نوشت:

 1. جواد محدثی

تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار

تبعیت از پیامبر(ص) نشانه دوستی حقیقی با خداست

 ﴿قُل إن کُنتُم تُحِبّونَ الله فَاتَّبِعونی یُحبِبکُمُ الله ُ

وَ یَغفِرلَکُم ذُنوبَکُم وَ الله ُ غَفورٌ رَحیمٌ﴾

***

بگو : اگر خدا را دوست می دارید، پس پیروی از من کنید تا خدا نیز شما را دوست بدارد و گناهانتان را بخشاید؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. آل عمران آیه 31

***

غایت محبت تبعیت است. اگر در دوستی با خداوند صادقید، از رسول او تبعیت کنید. او خواسته های خدا را به شما ابلاغ کرده است؛ و محبت شما به خداوند باید وسیله ای برای التزام عملی به فرمانهای او باشد.

 امام صادق (ع) فرمودند:« کسی که گناه می کند، خدا را دوست نمی دارد» آنگاه این شعر را انشاء نمودند :

تُعصِی الالَهَ و اَنتَ تُظهِرُ حُبّهُ// هذا لَعَمری فِی الفِعالِ بَدیعُ

لَو کانَ حُبـّکَ صادقاً لأطَعتَهُ// إنّ المُحِبّ لِمَن یُحِبُّ مُطیعُ

 یعنی: « معصیت پروردگار می کنی، با این حال اظهار محبت او می کنی. به جانم سوگند، این کار عجیبی است. اگر محبت تو صادقانه بود، از فرمان او اطاعت می کردی؛ زیرا هر که کسی را دوست می دارد از فرمان او پیروی می کند.»¹

 از حضرتش نیز روایت است که : آیا دین جز محبت است؟ که ایشان در پاسخ همین آیه[31 سوره آل عمران] را تلاوت کردند. ²

تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار

محمد(ص) پیامبری جهانی است

***

﴿وَ مآ أرسَلناکَ إلا کـآفّةً لِلنّاسِ بَشیراً وَ نَذیراً

وَلکِنَّ أکثَرَ النّاسِ لا یَعلَمونَ﴾ سوره مبارکه سبأ : 28

 و تو را به پیامبری نفرستادیم، مگر بر همه مردم؛ مژده دهنده[صالحان] و بیم دهنده [بدکاران]؛ ولکن بیشتر مردم نمی دانند.

***

همه آیاتی که بر خاتمیت پیامبراکرم(ص) دلالت دارد، بر جهانی بودن مأموریت ایشان نیز دلالت دارد.

 پیامبر(ص) فرمودند:«هرکه قرآن به او رسد چنان است که من بوسیله آن با وی رودررو سخن گفته باشم.»آنگاه حضرت این آیه را خواندند:«و این قرآن به من وحی شده تا بوسیله آن، شما و هرکس را که این قران به او رسد هشدار دهم.»1

 پیامبر در حدیث معروف ابوذر، آنگاه که مراحل بندگی خدا را به او می آموزد، می فرماید:«بعد از شناخت خدا، باید به من ایمان آوری و اعتراف کنی که خداوند مرا چراغ هدایت برای همه انسانها قرار داده است.»

 برخی افراد سست ایمان می گویند:«احکامی که پیامبر آورده در زمان ما لازم الاجرا نیست و این دستورها برای سروسامان دادن بوضع نابهنجار مردم جاهل جزیرةالعرب بوده است. آنان اگر به این سخن پیامبر و قرآن ایمان داشتند، برای رسالت او حد و زمانی نمی شناختند؛ و در واقع باید گفت که همه انحرافاتی که در دین از آغاز تاکنون پدید آمده و می آید، بر اثر ضعف ایمان به رسول الله و دستاورد رسالت او بوده است.»

قرآن نسخه شفابخش است. درمان را در آن بجویید!

***

﴿وَ نُنَزِّلُ مِنَ ﭐلقُرءٰانِ ما هُوَ شِفآءٌ وَ رَحمَـةٌ لِلمُؤمِنینَ

وَ لا یَزیدُ ﭐلظّـٰلِمینَ الا خَساراً﴾

و از قرآن آنچه را برای مؤمنان شفا و رحمت است فرو می فرستیم؛ و بر ستمکاران جز ز یان نمی افزاید.

سوره مبارکه اسراء:82

***

«پس درمان خود را از قرآن بخواهید؛ و در سختیها، از قرآن یاری بطلبید که در قرآن، درمان بزرگترین بیماریها، یعنی کفر و نفاق و سرکشی و گمراهی، هست.پس بوسیله قرآن، خواسته های خود را از خدا بخواهید و به دوستی قرآن، به خدا روی آورید و بوسیله قرآن، از خلق خدا چیزی نخواهید؛ زیرا وسیله ای برای تقرب بندگان به خدا بهتر از قرآن وجود ندارد.»¹

چرا قرآن شفا نامیده شده است؟ انسان یک طبیعت ظاهری و مادی دارد و یک طبیعت باطنی و روحی، که خلقت اصلی و فطری اوست؛ و بر اساس آن، عقاید حقه درباره مبدأ و معاد دارد. همانطور که جسم انسان بیمار می شود، روحش نیز مریض می شود؛ و همانطور که برای مرضهای جسمی اش دوایی هست؛ برای بیماریهای روحی اش نیز دوایی هست. قرآن با حجتهای قاطع و برهانهای ساطع شکها و تردیدها و شبهه ها را از بین می برد و قلب را به سلامت برمی گرداند.

  پی نوشت :

 1 ـ نهج البلاغه، خطبه 176.

تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار

قرآن بیانگر همه چیز است

***

﴿ وَ نزَّلنا عَلَیکَ ﭐلکِتٰبَ تِبیٰاناً لِکُلِّ شَیءٍ وَ هُدًی وَ رَحـمَةً وَ بُشریٰ لِلمُسلِمینَ ﴾

سوره مبارکه نحل:89

***

 ... و این کتاب را بر تو فرو فرستادیم، در حالی که بیان رسا و روشنگر هر چیزی[از علوم و معارف] است و هدایت و رحمت و مایه بشارت برای مسلمانان است.

***

امام علی علیه السلام می فرمایند:«قرآن فرماندهی بازدارنده و ساکتی گویا و حجت خدا بر مخلوقات است. خداوند پیمان عمل کردن به قرآن را از بندگان گرفته و [سرنوشت] آنان را در گرو عمل به دستورهایش قرار داده است. نورانیت قران را تمام و دین خود را به وسیله آن کامل فرموده است؛ و پیامبرش را هنگامی از جهان برد که از تبلیغ احکام قرآن فراغت یافته بود.»¹

 امام صادق سلام الله علیه می فرمایند:«همانا خدای عزیز و جبار و راستگو و نیکخواه کتابی را بر شما فروفرستاد که خبرهای شما و آنان که پیش از شما بودند و آنان که بعد از شما می آیند و اخبار و اطلاعات آسمان و زمین در آن است.»²

 رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:«قرآن ادبستان و خوان و سفره الهی است. پس تا می توانید از این سفره بهره برگیرید و در این ادبستان ادب آموزید.»³

 امام علی ابن الحسین سلام الله علیه می فرمایند:«اگر همه کسانی که در شرق و غرب عالم اند بمیرند و من تنها بمانم، چون قرآن با من باشد، از این تنهایی وحشت نخواهم کرد.»⁴

پی نوشت : 43

 1 ـ نهج البلاغه، خطبه 183.

 2 ـ اصول کافی،ج4، ص 399.

 3 ـ بحارالانوار،ج92،ص19.

 4 ـ اصول کافی،ج4،ص403.

تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار