بادرنجبوبه - گروه اینترنتی انتظار یار

دلها را هوایى است و روى آوردنى و پشت کردنى ، پس دلها را آنگاه به کار گیرید که خواهان است و روى در کار ، چه دل اگر به ناخواه به کارى وادار شود ، کور گردد . [نهج البلاغه]

گروه اینترنتی انتظار یار

بادرنجبوبه

گیاهان و میوه ها

قسمت چهارم

15. باد رنجبوبه :

نام دیگر باد رنجبوبه «فرنجمشک»،«بادرنک بویحه»،«ترنجان» یا «گل حنا» می باشد که در کتب طب سنتی با نام های : «مفرح القلب» و «قرنفل بستانی» آمده است.

بادرنجبوبه برای ازدیاد هوش و حافظه، ناراحتی های مختصر عصبی، دردهای دستگاه گوارش و درد مفاصل، تنگی نفس و خفقان مفید است که مصرف ان به چند صورت است :

1. صبح و ظهر و شب، هر دفعه 10 گرم(دو قاشق غذاخوری) از گیاه بادرنجبوبه را در یک لیوان اب جوشانده و بعد دو استکان با شکر میل کنید.¹

2. صبح و ظهر و شب، هر دفعه یک یا دو قاشق غذاخوری از تخم بادرنجبوبه را در یک لیتر آب جوشانده و با دو استکان همراه با شکر می کنید.²

3. دم کرده 20 تا 50 گرم گیاه بادرنجبوبه را در یک لیتر آب به مدت چند دقیقه جوشانده، صبح و ظهر و شام یک فنجان از آن میل نمایید، یا جوشانده 40 گرم برگ خشک و یا 80 گرم برگ تازه آن را در یک لیتر اب حل کرده، آن را با عسل صبح و ظهر و شب یک فنجان بنوشید که برای ضعف حافظه، رفع تندخویی جوانان و عصبانیت و کاهش ضربان قلب، ... مفید است.³

16. باقلا (Fava, Been, Faba) :

در خوردن باقلا نباید افراط کرد، افراط در خوردن آن، به ویژه در فصل بهار، خصوصاً بصورت خام، در اشخاص ایجاد عوارضی شبیه به مسمومیت می کند که به آن «فاویسم Favism» یا «فابیسم Fabisme» می گویند که در برخی موارد ممکن است موجب مرگ شود. تا جایی که ممکن است باید از خوردن تازه یا نیم پخته آن پرهیز کرد و اطفال نیز زیاد نخورند.⁴

امام صادق(ع) فرمودند:« خوردن باقلا استخوان ساق را پر از مغز، مغز سر را زیاد و خون تازه تولید می کند.»⁵

17. برگ بو (L Aurel) :

نام درخت آن در فارسی «باهشتان» است، در کتب طب سنتی به نامهای «درخت غار»، «برگ بو»، «مازریون»، «دفنه» و «شجرة الرند» نام برده شده است.

برگ بو گیاهی است بصورت درخت و درختچه همیشه سبز با برگهای متناوب، سبز تیز و بیضی شکل و نوک تیز و معطر و زیبا هستند.⁶ مالیدن روغن برگ بو، برای درد اعصاب، رفع دردهای مفاصل، درد کمر، رفع حواس پرتی و افزایش حافظه مفید است.⁷

18. برنجاسف (Mugwort) :

نام دیگر آن «بلنجاسف» به عربی «سویلا» و «قیصوم» و به هندی «گندهار» است.

برنجاسف مقوی اعصاب، محرک و مدر است و دماغ را تقویت می کند.⁸ دم کرده برگها و شاخه گلدار آن برای رفع عفونتهای عصبی، رفع تشنج و برای آسم، بیمایر های مغزی مؤثر است. ضماد آن برای تقویت دماغ، رفع سرسام بلغمی و خواب آلودگی نافع است.⁹

19. بلادُر (Cashew nut) :

بَلادُر به عربی «حب الفهم» و «حب القلب» و به هندی «بهلاوه» است که در فارسی «قرص کمر» نام دارد.

بَلادُر درختی است که در مناطق استوایی پرورش داده می شود.10

بَلادُر طبع گرم و خشک دارد، برای نسیان،فلج، لقوه و همه علتهای سرد و تر مفید است. چون مصرف زیاد آن برای جگر مضر است، نباید در خوردن آن زیاده روی کرد، چراکه ممکن است موجب مالیخولیا و وسواس و دیوانگی شود. در صورت خوردن زیاد آن، کره، روغن گاو، روغن شیره خورده شود و یا همراه آب جو و دوغ گاو مصرف گردد.¹¹

از میوه بَلادُر روغنی گرفته می شود که به روغن بَلادُر یا عسل بَلادُر مشهور است.

پی نوشتها :

1. معارف گیاهی،ج1،ص170.

2. فرهنگ دارویی گیاه درمانی، کاظم مقدم، ص52.

3. شگفتی های غذا درمانی گیاهان، ص220.

4. معارف گیاهی، ج1، ص318.

5. وافی وسایل، ج3 ؛ مفاتیح الصحه فی الطب النبی و ائمه، ص89 ؛ حلیة المتقین، ص 49.

6. وافی وسایل، ج2، ص 276.

7. شگفتی های غذا درمانی گیاهان، ص 222.

8. اعجاز گیاهان دارویی و درمان بیماری ها، ص 96 ؛ فرهنگ دهخدا.

9. معارف گیاهی، ج 5،ص 15.

10. همان، ج1، ص436.