«بَرَکَتْ: فایده‏ ثابت. قاموس، «برکت» را زیادت، سعادت و «بروک» را ثبوت معنا کرده و گوید: «باِرکْ علی محمّد و آل محمّد»، یعنی شرف و کرامت آنها را همیشگی کن. مجمع‏ البیان، ذیل آیه‏ 97 سوره بقره گفته: اصل برکت به معنای ثبوت است گویند: «برک بروکاً»، یعنی ثابت شد، پس برکت به معنای ثبوت فایده است در اثر نمو و رشد. مجمع آب را، «بِرْکِة» گویند که آب در آن ثابت است. در مفردات گوید: برکت، یعنی ثبوت خیر خدایی در یک چیز، و مجمع آب را، برکه گویند. مبارک چیزی است که در آن فایده‏ ثابت باشد.»1.

بِرْکِة: در لغت آبگیر را گویند، جایی که آب به مرور زمان در آن جمع می‏شود. برکة: الزیاده، افزایش و زیادت معنا می‏دهد. برکت، رشد و نمو و زیادتی در یک شی‏ء را گویند. و راغب گوید برکة به جایی اطلاق می‏گردد که خیری الهی بدون حساب و شمارش نصیب شده باشد.2

حضرت زهراء (س) منبع انواع برکات است، و مهمترین برکت در وجود فاطمه‏ زهرا (س) این است که ذریه‏ پیامبر از نسل زهراء (س) هستند، در حالی که با مراجعه به تاریخ روشن می‏شود که دشمنان آن حضرت با به وجود آوردن وقایع مختلف، فرزندان فاطمه زهراء (س) را از بین می ‏برده ‏اند. در واقعه کربلا فقط یک فرزند برای امام حسین (ع) باقی ماند، آن هم امام سجاد (ع). و بنابر قولی، هفت فرزند امام حسن مجتبی (ع) و دو فرزند حضرت زینب (س) را نیز به قتل رساندند. و اما ام‏ کلثوم (س)، اصلا از او فرزندی متولد نشد. و در این مسیر چه وقایع دردناکی که برای ذریه فاطمه‏ زهرا (س) به وجود آوردند و فرزندان زهراء (س) را از دم تیغ گذراندند. با همه آنچه که گفته شد، لکن از برکت نسل فاطمه‏ زهراء (س)، سادات سر تا سر جهان را نورافشانی می‏کنند. قریب به محال است جایی را بیابیم که یکی از اولاد فاطمه‏ زهرا (س) در آنجا نباشد. «مبارکه»، دلالت بر برکت در ذریه آن حضرت می‏کند، همچنان که کوثر بر کثرت اولاد حضرت زهراء (س) دلالت دارد.

توصیف فاطمه‏ زهرا (س) در انجیل

عبداللَّه بن سلیمان می‏گوید: اوصاف پیامبر خاتم (ص) را در انجیل خواندم که ایشان زیاد نکاح می‏کنند و نسل کمی خواهند داشت و نسل او از «دختری مبارک» به وجود خواهد آمد که برای او خانه ‏ای در بهشت آماده گشته است....» 3.

پی نوشت ها :

2. والبرکة ثبوت الخیر الإلهی فی شی‏ء، قال تعالی: (لفتحنا عیلهم برکات من السماء والأرض) و سمی بذلک لثبوت الخیر فیه ثبوت الماء فی البرکة، والمبارک ما فیه ذلک الخیر... و لما کان الخیر الإلهی یصدر من حیث لایحس و علی وجه لایحصی و لایحصر قیل لکل شی‏ء ما یشاهد منه زیادة غیر محسوسة هو مبارک و فیه برکة. مفردات راغب، ماده‏ی برکة.

3. بحارالانوار، ج 43، ص 22، ر 14 از امالی صدوق