امام غایب، چه فایده ای برای مسلمانان می تواند داشته باشد؟!
پرسش : گفته می شود که زندگی امام در عصر غیبت، یک زندگی خصوصی محسوب می شود، در صورتی که یک پیشوا و امام، باید دربین مردم و در اجتماع مسلمین باشد، با این وضع؛ حق داریم بپرسیم که این امام غایب چه فایده ای می تواند برای مردم داشته باشد؟!
پاسخ : باید دانست که مفهوم غایب بودن امام مهدی(عج) این نیست که وجودی نامرئی دارد و به یک وجود پنداری شبیه تر از یک وجود عینی باشد. بلکه او نیز از یک زندگی طبیعی و عینی خارجی برخوردار است و تنها استثنایی که در زندگی او وجود دارد، عمر طولانی اوست. وگرنه آن وجود نازنین در جامعه انسانی بطور ناشناس زندگی می کند، چنانکه خواهد آمد.
غافل تو یک لحظه زآن شاه نباشی...شاید که نگاهی کند آگاه نباشی
بعد از بیان این مسئله که مهدی(ع) یک پندار نیست بلکه یک حقیقت عینی است، می گوییم: اگرچه حضور شخصی امام(ع) در بین مردم سبب می شود که مسلمانان از برکات بیشتر و در سطح بسیار وسیعتری بهره مند شوند، ولیکن این چنین نیست که اگر شخص امام(ع) غایب بود، هیچ گونه فایده و ثمره ای برای امت اسلام و مردم نداشته باشد. بلکه مردم را تحت نفوذ شخصیتی خود می گیرد. در احادیث متعددی که پیرامون فلسفه و فایده وجود امام(ع) در دوران غیبت به ما رسیده است، فواید گوناگونی را عنوان فرموده اند که بطور اختصار به بعضی از آنها اشاره می کنیم:
1ـ امام غایب(ع)، واسطه فیض و امان اهل زمین: گفته شد که امامان معصوم(ع) و امام زمان(عج) امان اهل زمین اند و اگر زمین از این حجت الهی خالی بماند، دنیا و اهلش نابود خواهند شد.لذا وجود امام(ع) موجب برکات بسیاری می باشد، حال به ظاهر، حاضر باشد یا غایب، فرقی در این زمینه نمی کند.
پیامبراکرم(ص) رمز و راز این مسئله را با بیانی نغز و پرمعنی بیان کرده و در پاسخ این پرس که وجودمهدی(عج) در عصرغیبت چه فایده ای دارد، میفرماید:«آری، به خداوندی که مرا به پیغمبری مبعوث گردانیده است؛ آنها از وجود او منتفع می شوند و از نور ولایتش در طول غیبت بهره می گیرند، چنانکه از آفتاب پشت ابر استفاده می برند.»1
و حضرت صاحب الامر(ع) نیز دز این رابطه فرموده است:«همانطور که از خورشید در وقتی که توسط ابرها پنهان شده بهره گیری می شود، از من نیز در زمان غیبتم به همان صورت بهره می برند. و همانا سبب آرامش و امنیت مردم روی زمین هستم، چنانکه ستارگان امان اهل آسمانند.»2
ادامه دارد...!!!
پی نوشت ها :
1ـ ینابیع الموده،ج3،ص170.
2 ـ کمال الدین و تمام النعمه شیخ صدوق، ص485.
تهیه شده در گروه اینترنتی انـــتــــظــــار یــــار