گیاهان و میوه ها
قسمت ششم
25. پیاز(Onion) :
"پیاز" به علت داشتن فسفر، غذای مغز است.1 پیاز دشتی یا پیاز موش به نامهای: «اشقیل»، «اسقیل» یا «پیاز غُنصل» معروف است. پیاز برای بیماری هایی نظیر: نسیان، ضعف باصره، درد گوش، تنگی نفس، سرگیجه، ریختن موی سر و پریدن ناگهانی اعضا نافع است.2
زیاده روی در خوردن پیاز، باعث تباهی عقل و فراموشی می شود.3
26. تانبول یا فلفل هندی (Betel) :
در کتب طب سنتی، تانبول با نامهای: «پان»، «تنبول»، «تامول»، «تملول»، «تنبل» و «فلفل هندی» آمده است.
تانبول از نظر حکمای طب سنتی ایران، مفرح، اشتها آور، مقوی معده و دماغ، حافظه و فهم است. خوردن برگهای آن حافظه را زیاد می کند.4
27. ترنج (Citron tree) :
نام اصلی آن بالنگ می باشد. در کتب طب سنتی با نام: «اترج کبیر» آمده است. میوه اصلی آن را به فارسی «بالنگ» یا «بادرنگ» می گویند و به هندی آن را «ترنج» می نامند.5
پیامبر(ص) فرمودند: « بر شما لازم است خوردن ترنج که دل را نورانی کرده، مغز را قوت و فزونی می دهد.»6
مالیدن روغن بالنگ(ترنج) برای رفع بی حسی، فلجی، لقوه، رَعشه، درد مفاصل، سیاتیک و امراض سرد عصبی و درد کلیه و مثانه مفید است.7
28. جوزماثل (Stramonium) :
به فارسی «گوزماثل»، «تاتوره»، «تاتوله»، «بَقَم» و «طلانور» نام دارد که در عربی «جوزماثم» و «جوزمانا» آمده است. برگهای جورماثل برای دِماغ مورد استفاده قرار می گیرد.8
29. چای (Tea Plant) :
چای طبق نظر طب سنتی از نظر طبیعت، گرم و خشک است و از نظر خواص، مقوی روح و فکر و معده است.9
مصرف دم کرده چای باعث تسریع حرکات تنفسی و گردش خون می گردد و با مصرف آن احساس تجدید نیرو و همچنین تقویت قوای فکری می شود.
ولی مصرف مقدار زیاد آن موجب سوء هضم و لاغر شدن تدریجی توأم با ناراحتی های عصبی و ایجاد یبوست های سخت و مقاوم می شود.10
پی نوشتها :
1. اسرار خوراکی ها، ص 70.
2. معارف گیاهی، ج7، ص51.
3. الحاوی، ص322.
4. معارف گیاهی، ج3، ص 307.
5. همان، ج2، ص3.
6. طب النبی، محمد واصف، ص35.
7. معارف گیاهی، ج2، ص6.
8. اعجاز گیاهان دارویی و درمان بیماری ها، ص93.
9. معرف گیاهی، ج2، ص299.
10. گیاهان دارویی، ج1، علی زرگری، ص339.
تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار
واحد مطالب علمی ـ سلامتی